fimmtudagur, janúar 06, 2005

ég er nokkuð viss um að hið árlega skammdegisþunglyndi sé á toppnum þessa stundina.
með þessa stundina á ég við meira en einn dag. og tvo. og þrjá.

en skemmtilegt ef maður væri endalaust lífsglaður einstaklíngur sem missti engin tár og hataði ekki lífið.

helvítis.

á einhver tilfinningarslökkvara?

Engin ummæli:

 

© Stefanía 2008