jæja þá eru þau farin. ÖMURLEGT. ömurlegt. það var rosalegt augnablik á flugvellinum þegar þau voru að fara... 20 íslenskir krakkar að kúka á sig úr sorg yfir að kynnast 20 belgískum krökkum ótrúlega vel eftir að hafa eytt öööllum sínum tíma með þeim fyrst í tvær vikur samfleytt svo aðrar tvær vikur samfleytt og þurfa svo að kveðja þau að eilífu. það er nefnilega líklegt að við sjáum þetta fólk aldrei aftur. en við ætlum ekki að láta þetta vera búið. rrrriiiiight. alltaf meira af belgíu. rrrriiiight. (arne) það voru allir grenjandi og þetta var í alvöru dramatískasta augnablik sem ég hef upplifað. eins og klippt útúr hollywood bíómynd.
gærkvöldið var eitt dauðasta kvöld sem ég hef upplifað. fólk annað hvort að vinna, leitt yfir belgunum eða að rúnta. hmh ég flokkast undir tvo síðustu hlutana.
já núna er maður hérna in some good evil chillin' with the ill niggah homies. rrriiight. ég er að pæla í að fara að framkalla filmuna mína ég vona að það sé opið í pedromyndum. ÉG VONA ÞAÐ! annars fer ég niður á glerártorg og kúka á köflóttu járnhurðina þeirra og skrifa svo í kúkinn "yeah rrriiiight"
nei ég geri það ekki ég myndi aldrei þora að gera neitt svona róttækt því ég er ekki nógu hardcore. *tár*

en jæja ég er þá farin að slá grasið á vaðlaheiði. tsjá.