vá það er svo margt sem ég þarf að segja á sama tíma og ég er svo hrædd um að ég gleymi því áður en ég skrifa það niður!

fyrst á dagskrá:
nasty boy með trabant ómar (ómar haha) í kringum mig á þessari stundu. ég get ekki lýst því hversu mikið stuð þetta lag kemur mér í. stundum það mikið stuð að ég fer að dansa - ein inni í herbergi eða eldhúsi eða hvar sem er og syng auðvitað hátt og snjallt með. en stundum fæ ég bara fiðring í magann og mér nægir að syngja ótrúlega innilega með í hausnum á mér, jafnvel hreyfa varirnar með endrum og eins, og auðvitað hreyfa hausinn með. þetta verður til dæmis að duga mér ef ég er að keyra. svo gott lag sko.
þessi diskur, emotional, er reyndar bara óendanlega skemmtilegur og hressandi. svo snjallir menn. ég fékk diskinn nefnilega í jólagjöf og nú get ég verið með hann á fleiri stöðum en bara í tölvunni hans ómars. það er takmörkun. geisladiskaeignin vetir mér frelsi. takk dagný og inga.

annað á dagskrá:
ég var að uppgötva að þetta er fjórða færslan í röð sem ég skrifa á miðvikudegi. þvílík tilviljun. sumir segðu að þetta væri samsæri. ég get þó afskrifað það þar sem það samsæri væri væntanlega af mínum höndum og ég er ekki með neitt samsæri. miðvikudagar eru svosem ágætir dagar. ekki skólalega séð samt.

þriðja á dagskrá:
jólin eru búin að vera nokkuð góð hingað til. ég er búin að eyða ásættanlegum tíma með fjölskyldunni minni. hinn árlegi hittingur ömmu böddu og afa péturs og þeirra barna og barnabarna (engin barnabarnabörn hingað til (miðað við samræðurnar í matarboðinu myndi ég giska á að dabba frænka verði sú fyrsta sem færir afa og ömmu barnabarnabörn)) er yfirstaðinn og var hreinlega þrælskemmtilegur.
ég gerði mér grein fyrir því þetta árið (maður fer að gera sér grein fyrir ýmsu í sambandi við peninga við brottflutning að heiman sjáið til) hvílíkt örlæti þessi matarboð eru. ég skal segja ykkur það. þau elda kalkún, bjóða uppá bæði reykt svínaköt og venjulegt, sem og hamborgarahrygg, ásamt meðlæti auðvitað. þvílík vinna og peningar. því má ekki gleyma að amma badda býr til ís sem er besti ís í heimi. hann og brynja eru í samkeppni. ömmuís er samt ábyggilega betri. kannski samt vegna þess að hann má aldrei fá nema á jólunum.
það var gaman að hitta þetta fólk - suma hitti ég ekki nema þetta eina skipti á árinu. það er ómögulegt. verst þykir mér að hitta ekki litlu sætu frænkur mínar - dætur hans friðriks bróður mömmu - oftar. þær vaxa svo hratt og maður missir bara af því.

ég fékk annars slatta af jólagjöfum. það var gaman. ég upplifði samt afdrifaríkasta og erfiðasta aðfangadagskvöldið hingað til. svakalegt. jólakjóllinn í hættu. gríski dúkurinn í hættu. geðheilsa fólks í hættu. gjafir í hættu.
ég myndi segja að rauðvín geti verið hættulegt.

gjafir: hárblásari, sængur (handa mér og ómari), sími, fartölvutaska (langþráð), hálsmen, eyrnalokkar, geisladiskar (emotional, hjálmar (tvö eintök), takk), bók (lífsloginn), listaverk, jólasveinar, vörur úr l'occitane, hluta úr hálsmeni, einhvers konar klút með skrauti, kerti, handklæði, glös (og síðar fleiri glös í eftirájólagjöf).
ég held þetta sé komið. ég myndi ekkert vera að taka því persónulega ef ég gleymdi að telja upp einhverja gjöf. þá er hún bara komin í notkun og er ekki lengur á gjafaborðinu.

maturinn er auðvitað búinn að vera stórkostlegur og ég held ég sé búin að uppgötva það að ég elska hangikjöt, uppstúf, kartöflur og rauðkál mest af öllum mat.

fjórða mál á dagskrá:
mig dreymdi illa í nótt. ég vaknaði næstum því grátandi. það var hræðilegt. nú skil ég hvað sirrý átti við þegar hún sagði að hún þyrði aldrei að útskrifast með akkúrat einingar. mig dreymdi nefnilega að ég hefði fallið í tveimur áföngum með núll! það var ógeð. ég vissi ekkert hvað ég átti að gera. svo einhvern veginn fléttaðist draumurinn í veruleikann og ég fór að rugla eitthvað inni í herbergi, sótti símann og ætlaði að fara að hringja í kennarana. svo fattaði ég bara að ég hefði ekkert sótt símann og lægi bara ennþá inní rúmi. úff. svo óþægilegt. þá lá ég bara ógeðslega þreytt inní rúmi að deyja úr stressi yfir því að ég væri að fara að falla þannig að ég gat ekki sofnað en líka að deyja úr þreytu og gat ekki staðið upp til að fara að læra.

nú verð ég að fara að læra. sama hvað ég ákvað fyrir jólafríið. ég er alveg með hnút í maganum, finnst eins og ég sé að blekkja sjálfa mig ógeðslega mikið. kemur.

ég bið þá forláts sem eru enn að bíða eftir myndum. það vandamál get ég engu öðru um kennt en leti.

hér er samt smá forskot á sæluna. já þetta er ég í fína jólakjólnum mínum sem var í hættu um stund.





verið sæl og lifið vel.