loftbylgjur voru mjög skemmtilegar.
the shins glöddu hjarta mitt og sál í miklu magni.

ég brenndi mig á hendinni. ég var að baka pítsu og þegar ég tók hana út með köflótta ofnhanskanum þá dansaði ég gleðidans með sjóðheita plötuna í hendinni. í gleðidansinum fólst smá handahreyfing, sem olli því að platan rakst í ekkiupphandlegginnámérheldurhinnhlutannafhandleggnum og ég er með línulaga rautt brunasár sem veldur mér miklum óþægindum.

ojojoj. ég var að strjúka yfir sárið og húðin flettist af og núna lekur gegnsær vökvi úr línulaga brunasárinu mínu.

ég er annars komin heim í heiðardalinn (samt er það enginn heiðardalur, ég tók bara svona til orða, ég er bara komin heim til mín aftur) eftir vikufjarveru.
það var svona semifínt.

uppköst voru tíð um helgina. og nei ég er ekki að eiga við mig í þessari setningu. ég horfði á og heyrði í fullt af fólki kasta upp, bæði í heimahúsum sem og á skemmtistöðum. það var svosem ágætt.

svekkelsi helgarinnar: ég fékk ekki að horfa á hjálma. ég heyrði í þeim og dillaði mér með, en ég var upptekin við að meðtaka og deila trúnaðarupplýsingum meðan á hjálmum stóð svo að ég horfði á eyra allan tímann sem hjálmar spilaði (spilaði í eintölu því þetta er hljómsveitin hjálmar sem spilaði... sem samt heitir hún fleirtala þannig að þetta er svona... umdeilt eða eitthvað þannig, en samt ekkert vesen eða neitt skomm).
það var alveg hundleiðinlegt. sérstaklega af því að þetta samtal var ekki neitt skemmtilegt eða neitt þannig.

núna er ég gríðarlega þreytt og er að upplifa mikil eftirköst helgarinnar. þau eru: tilgangsleysi, eirðarleysi (samt ekkert svo mikið þannig, bara semi), þreyta, metnaðarleysi, leti, kvef, rám rödd, söknuður, ákvörðunartökuerfiði, óskhyggja, þakklæti, gleði, samviskubit, ánægja, lífsfylling, fyllibytta, dópisti, kynlífsfíkill, gleraugnaglámur, glámur og skrámur, brunasár, raflost og messed up hair-do.
þetta er allt satt nema fyllibytta, dópisti, kynlífsfíkill, gleraugnaglámur, glámur og skrámur, raflost og messed up do.

mig langar í mcflurry og franskar. alveg soldið mikið.
fólk hneykslast á áráttu minni til að blanda þessum réttum saman. það er rangt. ég hef alltaf rétt fyrir mér. svo er ég líka mjög fyndin. ég er fyndin.
nei sko mcdonald's franskar eru í fyrsta lagi bestu franskarnar (allavega í flokki þeirra bestu) og að dýfa þeim oní mcflurry er bara himneskt. að finna hitann af frönskunum blandast við kulda íssins og finna sætleika íssins með saltbragði og djúsíkeim franskanna samasem mjög gott.

kannski maður rölti á hesti hamingjunnar útí kringlu og splæsi þessum sveitta snæðingi á sig.

ég er að pælí að beila á að skrifa meira þessa stundina.

ég var samt að pæla í hvort ég hafi einhvern tímann skrifað það mikið að skrollstöngin á bloggglugganum hafi orðið bara hevví skinný sjeipt, eins og á mjög atburða skástrik bandstrik frásagnamiklu msn-samtali.
mér er smá sama þó þið skiljið þetta ekki, en það væri samt geðveikt skemmtilegt ef þið gerðuð það.
já og það sem fylgdi pælingunni var líka hvort einhver hefði gert það, ekki bara ég. og í framhaldi af því hvernig það væri að gera það. það væri ábyggilega mjög löng færsla. kannski er ég ekki nógu fært lyklaborð til þess að geta það.
þetta var brandari. hann er hliðstæða þess að segja fær penni.
ég er nefnilega mjög fyndin.

en jæja. ég ætla kannski að kíkja í heimspekibókina mína og gera eitthvað smá verkefni. mig grunar samt alveg helling að ég hafi alls ekki orku til þess og eigi eftir að sofna yfir lesningunni. þetta er nefnilega ekki nema semiáhugavert. ég held það eigi sök sína að rekja til óáhugaverðs kennara.
en samt ætla ég ekkert að leggja fé mitt undir þá ágiskun, né heldur heiður minn. ég ætla helst bara ekkert að gera þessa ágiskun opinbera. er samt búin að því með því að skrifa hana á bloggið mitt. en við erum öll vinir, það þarf ekkert að opinbera þetta neitt meira eða neitt þannig. skomm.

jæja, kegs.