Neibb, ekki farin að sofa. Ég kenni Salvöru um, hún minnti mig á að tíminn félli niður í fyrramálið. Ég ætlaði nú samt að vakna snemma og henda mér í stærðfræðigreininguþrjúa. Er búin að vakna fyrir níu tvo daga í röð núna, það væri ljúft að ná þeim þriðja!

Fól er vanmetið orð. Af hverju er ekki meira af því?


Kollegi minn (sófistikeitid), fannálarinn (nýyrðasinni) Olga, tjáði sig um sleikþörf sambandsnýgræðinga um daginn og hversu bitur hún liti út fyrir að vera þegar hún gengi framhjá sleiknum vandræðaleg og reyndi að horfa í aðra átt. Ég fann ekki samkenndina þegar ég las fannálinn, en ég finn hana núna. Það er komið sleikpar í vafferrtvo. Fyrst sá ég þau lappast (flækja löppum saman undir borði) við borð fyrir utan bókasafnið. Næst sá ég þau standa andspænis hvort öðru hvíslandi sín á milli inná bókasafni og sleikþörfin skein í gegn til næstu sólkerfa. Þriðja atvikið var þegar hún sat við borð inni á bókasafni og hann stóð yfir henni og virtist vera að aðstoða hana með eitthvað í náminu, á meðan hún strauk á honum rassinn blíðlega. Nú og síðast blöstu þau að sjálfsögðu við mér kannandi góm hvors annars, þegar ég gekk út af bókasafninu í lok semíolnætermaraþons, blygðunarlaust, parið, og það á tuttugustogfyrstuöldinni, tíma gervigreindar og internetásta. Hvað á þetta að fyrirstilla?


Sweet: