Dísess.
Ég sofnaði á kjánalegan máta og olli lífshættu.
Ég vaknaði og fór uppá slysó.
Ég kom heim og fór að sofa.
Ég hóstaði svörtu.

Ég get varla sagt frá þessu, þetta er svo vandræðalegt. Ég segi það kannski seinna.

HA ég var að fá rosalegar fréttir.
Bless.

Ég er farin að gera eitthvað af viti.
Af viti. Viti menn það þá er þeim borgið.

Núna er ég alltaf á leiðinni að læra. Alltaf. Og ef ég er ekki að læra (sem er alveg oft, þótt ég sitji með bækurnar opnar fyrir framan mig) þá finnst mér ég vera að sóa tíma.

Á morgun er vísindaferð. Sem ég er búin að skrá mig í en veit þó ekki enn hvort ég fari í. Valið stendur á milli vísindaferðar og Heima (í skilningnum kvikmynd um Sigur Rós, ekki heima í skilningnum að vera heima).
Hvort tveggja heillar og hvort tveggja hefur bæði kosti og galla. Eins og gildir um margt það sem heillar.
Gott ef það gildir ekki bara um flesta (þó endanlega marga) hluti í heiminum, hvort sem þeir heilla mig eða ekki. Eða heilla einhvern annan eða ekki. Eða ekki neinn.
Dæmi um hlut sem heillar mig ekki en hefur þó bæði kosti og galla er að vakna snemma. Það heillar mig aldrei. Það höfðar til skynseminnar en heillar mig ekki að neinu leyti. Að vakna snemma heillar samt fullt af heimingum.

Heimingar er heimfæring þjóðernis yfir á heiminn. Íslendingur, heimingur. Hljómar skelfilega. Heimsbúi væri nærri lagi held ég, en þó frekar ömurlegt að mínu mati.


Ég frumreyndi nýja hefð á sunnudaginn var. Það á enn eftir að koma í ljós hvort atburðurinn verði að hefð, svo það er kannski ekki rétt að tala um hann sem hefð ennþá.
En atburðurinn var lummuboð. Ég bakaði lummur og bauð fólki uppá lummur. Kaffi með þeim meira að segja. Þær voru hreint ágætar þótt ég segi sjálf frá.

Uppskrift að Lólóar lummum:
10 msk hveiti
3 msk sykur
2 tsk lyftiduft
70 g brætt smjör
1 egg
mjólk eftir þörfum

Eins og í flestum bakstri fer þetta svona fram:
Þurrefnin saman. Blautefnin (orð?) svo. Þynningarmeðalið (mjólkin í þessu tilviki) síðast.

Mig minnir að uppskriftin hafi litið svona út. Ég firri mig þó allri ábyrgð á misheppnuðum lummum ef þetta er ekki rétt uppskrift.
Kannski fletti ég því upp fyrir næstu færslu og staðfesti uppskriftina þá.

Ég held ég endi þetta á (ég ætla að láta þetta standa þótt mér finnist sjálfri (alla jafna held ég) ekkert skemmtilegt þegar fólk endar færsluna sína á "Ég ætla að enda þetta á...") heillaósk sem er afskaplega vel viðeigandi við allflest tilefni, nema einstaklingurinn sem ávarpaður er falli ekki í kramið hjá manni.

Gangi ykkur vel í lífinu.

Stefanía.

Péess. Sjáið hvað ég og Sunna Dís erum flippaðar gellur.

Roots manuva - witness the fitness

Sumarið er tíminn. Eggertsgata.

Ég er með undarlega tilfinningu í maganum. Ekki í maganum í þeim skilningi að ég sé með undarlega tilfinningu í líffærinu sem tekur á móti mat. Heldur maganum í þeim skilningi sem maður leggur í magann þegar maður segist vera með fiðring eða hnút í maganum.

Ætli þessari undarlegu tilfinningu svipi ekki til þess þegar maður segist vera með hnút í maganum. Ég er ekki frá því.

Ég get ekki bent á hvað veldur þessari tilfinningu.

Kannski það að ég eigi eftir að læra það mikið út önnina að til þess að ég nái að klára allt efnið þarf ég að læra svona 12 til 18 tíma á sólarhring út önnina. Það stafar af því að ég byrjaði önnina ekki á að læra 12 tíma á dag alla virka daga. Heldur bara svona tvo daga.

Kannski það að ég hitti vini mína alltof lítið.

Kannski það að ég sé ekki skotin í neinum. Eða að mig langi til að vera skotin í einhverjum. Eða að ég sé skotin í einhverjum en fatti það ekki.

Kannski það að veturinn og myrkrið og ömurlega veðrið séu mætt.

Kannski það að ég sé ekki búin að eyða tíma með mömmu minni og Rebekku í ár og eilífð.

Kannski það að ég viti ekkert hvort ég vilji læra stærðfræði.

Kannski það að ég nenni bara ekkert lengur að vera í skóla. Þótt mig langi það. Bara kannski ekki erfiðum skóla.

Kannski ekkert af þessu.

Hver veit?

Kannski Beirut:

Ég veit samt alveg að lífið er gott. Allavega við mig.

Al Green-Let's stay together

Óður til Söru Bjarnadóttur.

Iii, I'm so in love with you
What ever you want to do
Is all right with me
'Cause you make me feel so brand new
and I want to spend my life with you

(Let me say that)
Since (baby), since we've been together
Loving you forever
is what i need

Let me be the one you come running to
I'll never be untrue
(Oh baby) Let's stay together
Loving you whether, whether
Times are good or bad, happy or sad

Whether times are good or bad, happy or sad

Whyyy (somebodeh), why people break up
Turn around and make up
I just can't see
But you'd never do that to me
(Would you baby)
Staying around you is all i see

Here's what i want us to

Leeet's... We oughta stay togehter
Loving you whether, whether times are good or bad, happy or sad.
Comon lets stay together
Loving you whether

The Beach Boys - Wouldn't it be nice

Þetta lag er lausnin að öllu...

Hah. Djöfull er ég að meta nýju Síma-auglýsinguna fyrir 3. kynslóðar símana. Geðveikt.

Og ég er viss um að viðbrögð þjóðarinnar verða enn skemmtilegri...

Næs.

Vá, hvað ég fékk góða tilfinningu þegar ég horfði á þetta myndband. Svona eins tilfinningu og þegar maður er geðveikt ánægður með lífið og er að keyra eitthvert og eitthvað geðveikt gott lag kemur í útvarpinu, akkúrat lagið sem maður vildi heyra, og maður er akkúrat með manneskjunni sem maður vill vera með, jafnvel með ís líka, og maður er á leiðinni á einhvern frábæran stað með þessari manneskju, sem maður vill einmitt vera með, og maður er með svona fresh fiðring í maganum og á erfitt með að hætta að brosa. Og það er sól.

Mmmmm. Watch it:





Sammála?